www.metallyrica.com # A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Search lyrics by band name or use our Advanced Search engine:  Advanced Search  ARKONA LYRICS "Zeta Reticuli: A Tale About Hatred And Total Enslavement" (2001) 1. Kiedy G³az Nadaje Kszta³t Boskiej Naturze / Kr¹g Ognia... 2. Demoniczne Spojrzenia Bogów Skierowane Na Arkonê W Dobie Rozkwitu Nowej Wiary... 3. Pozorna Wada Niedostêpnoœci Tajemnic Bogów Którymi Nie Gardzi Pogañska Duma... 4. Niezwykle Uci¹¿liwa Droga Do Gwiazd Oraz Odwieczna Niemoc W Zrozumieniu Prawdy Ukrytej Na Biegunach Strachu... 5. Gorycz £ez Nektaru Wiecznoœci... 6. Odejdê W Dniu Gdy DŸwiêk Zamilknie... 7. Zeta Reticuli - Ostateczne Pojednanie Ze Stwórcami Bez Koniecznoœci Dalszej Reinkarnacji... 1. Kiedy G³az Nadaje Kszta³t Boskiej Naturze / Kr¹g Ognia... Jestem tu obcy bo œnieg zasypa³ ³ono moich drzwi Ja jestem pogard¹, bo ka¿dy wielki ma tê swoj¹ cechê Spluwam na marnoœæ, ja sprawiam jej ból Marnoœæ - podmywa brzegi boskoœci Ja jestem potêg¹, za moim oknem bóg Czeka uparcie na ¿ale odrêtwienia Bo ka¿dy wielki ma tê swoj¹ cechê Jestem czarodziej, gwiezdny pustelnik, jestem mistrz Atomy drgaj¹ce w porywie swych emocji Rozmy³y kszta³ty w wymiarze siedmiu prawd Jestem geniuszem wiêzionym w obcym ciele Nie s³uchaj¹c - s³yszê szepty wzgardzonych dusz Ja jestem potêg¹ a za moim oknem bóg Ja jestem potêg¹ a za moim oknem mistrz Ja jestem potêg¹ a za moim oknem Arkona Dotykiem œwiat³a jestem tak wysoko Widzê gdzie dojrzewaj¹ zarazki md³ego fa³szu S³yszê te szepty - ten szyderczy œmiech Jak szary g³az, w mroku tonie w mêtnej wodzie Jestem mrok - ja stojê w ciemnoœciach Jeœli przekonasz mnie ¿e boga nie ma Skosztujê trucizny by potem z ¿alu nie umieraæ Ja jestem potêg¹, za moim oknem bóg Czeka uparcie na ¿ale odrêtwienia Jestem mistrz, ja jestem mrok 2. Demoniczne Spojrzenia Bogów Skierowane Na Arkonê W Dobie Rozkwitu Nowej Wiary... Demoniczny wyraz z³a, piekielny okr¹g galaktyk W blasku wilczego s³oñca stoi nol W ¿arze ognisk zimowej nocy Stalowe oczy bogów ciemnoœci Nowa era ojców S³owian Oczy niebios z setek lat tworz¹ czarne krêgi Odleg³e gwiazdozbiory strasz¹ na mapach nieba Z woli bogów w mocy z³a, w pogañskich œwi¹tyniach Dostojnie p³on¹ pos¹gi Œwiatowida Rozpacz g³êbi mroŸnego morza Zalewa niziny têsknoty Szuka niewolników swej wiary Pogañska przesz³oœæ naszej Arkony Zaklêta przestroga dla nowej wiary Czeka na bogów z gwiazd, w s³owiañskiej godnoœci Zimne wody ch³on¹ las, kl¹twa S³owian Budzi strach, z woli bogów w mocy z³a Przodkowie przewidzieli Klêskê krzy¿a, okult leœnych run Demoniczny wyraz z³a, têpota pojmowania Prawdy wokó³ której b³¹dzi wiara pogan Przodkowie stawiali pos¹gi, czcili to, co widzieli A nole z Zeta Reticuli Odwiedza³y ju¿ pierwszych S³owian Nole narzuci³y sw¹ wiarê Demoniczny wyraz z³a, piekielny okr¹g galaktyk W blasku wilczego s³oñca stoi nol W ¿arze ognisk zimowej nocy Stalowe szaty bogów ciemnoœci Nowa era ojców s³owiañskiej godnoœci Zimne wody ch³on¹ las, kl¹twa S³owian Budzi strach, klêska krzy¿a (i leœnych run?) Z woli bogów w mocy z³a Potomkowie bogów Œwiêtowita - demoniczny wyraz z³a ... 3. Pozorna Wada Niedostêpnoœci Tajemnic Bogów Którymi Nie Gardzi Pogañska Duma... Wymiar wokó³ mnie, mrok tajemnic Zagadek z przesz³oœci Jesteœmy tylko dzieæmi bogów Bogów których jeszcze nie znamy Prawda wydaje siê byæ zmienna Dla naszych serc, losów, uczuæ, wartoœci Cz³owiek niewolnik w³asnej rasy Synowie œwiat³a ju¿ nie patrz¹ na nas Wszechœwiat i prawa rz¹dz¹ce nim Wszystko wiruje doko³a nas Inne wymiary, gwiazdy, planety - jak nie koñcz¹ce siê liczby Gwiezdni przybysze z odleg³ych stron Nauczyciele niebiañscy nauczyli nas myœleæ Wszechœwiat wokó³ mnie, mrok tajemnic Zagadek z przesz³oœci Jesteœmy tylko dzieæmi bogów Bogów których jeszcze nie znamy A czas przepowiedni i kl¹tw przesz³oœci Zbli¿a siê w zawrotnym tempie Pewna klêska cz³owieka A historia potoczy siê od nowa Pró¿noœæ tej rasy jest niewidzialna Cz³owiek niewolnik - s³aba istota? Jesteœmy dzieæmi bogów Bogów których nie znamy ... 4. Niezwykle Uci¹¿liwa Droga Do Gwiazd Oraz Odwieczna Niemoc W Zrozumieniu Prawdy Ukrytej Na Biegunach Strachu... Piramidy drzemi¹ zasypane w piasku mórz Ziemskie pomniki obcej cywilizacji Maj¹ inny sens i inne przeznaczenie Pachn¹ tajemniczym kosmicznym py³em ciemnoœci Marnoœæ ludzka nie zna granic - tyle lat w niewiedzy Nie dojrzeliœmy jeszcze do ery kosmosu To ju¿ nie nasze jest zadanie My mo¿emy tylko doœwiadczaæ Zdaj¹c siê na cudz¹ wiedzê W œladach nieznanego bytu Szukam podejrzenia prawdy Ukrytej na biegunach strachu Uwalniam œwiadomoœæ z getta ziemi Spogl¹dam na bogów Kres pogardy wiecznego zrozumienia Cudze oczy zmieniaj¹ moje zmys³y Potomkowie bogów - dzieci z³ych intencji Daj¹ koniec doskona³ej rasy W œladach nieznanego bytu Szukam podejrzenia prawdy Ukrytej na biegunach strachu Uwalniam œwiadomoœæ z getta ziemi Spogl¹dam na bogów Œwiadomoœæ - (kherash) ... 5. Gorycz £ez Nektaru Wiecznoœci... Ból jak wraca zabija m¹dre myœli Miliony cierpieñ ku chwale ludzkoœci Stworzonych na podobieñstwo prawdy Bez prawa akceptacji Nienawidzê pustki, oszukiwania czasu Nienawidzê uczuæ - przedstawienie za kurtyn¹ Walka bez ofiar, p³acz wiecznego szczêœcia Miliony uœpionych cz¹stek gin¹ w bezmiarze harmonii Fa³szem samotnoœci ¿yj¹c Nie odchodŸ w milczeniu, walka ju¿ przegrana Nikt nie ma prawa ciê do tego zmuszaæ Nie ufaj nigdy wszystkim swym myœlom Nie krzycz, twórcy chaosu czekaj¹ na œmieræ Nie p³acz, ³zy s¹ nektarem wiecznoœci Zostañ, nie czas umieraæ, porzuciæ cia³o Poddaæ siê podle, odp³yn¹æ st¹d Nie znaj¹c uczuæ i mylnie wierz¹c, ¯e ju¿ czas na s³one ³zy Nie czas odchodziæ, oszukaæ zmys³y Poddaæ siê podle, spierdoliæ st¹d Patrzeæ na siebie i mylnie wierz¹c, ¯e ju¿ czas na s³one ³zy Potêga przepaœci odleg³ych œwiatów Wielkoœæ wspólnego, mrocznego kosmosu Pogañskie imperium w harmonii z wszechœwiatem Broni swej dumy, tradycji, kultury i praw Gorycz ³ez nektaru wiecznoœci Têsknota za obcym œwiatem bogów Pogañskie imperium w harmonii z wszechœwiatem Broni swej dumy, tradycji, kultury i praw Los jest najwiêkszym k³amc¹ egzystencji Wiara jest tylko pustk¹ nadziei Nie ka¿dy jest zdrajc¹ myœli Istnienie w imiê wy¿szej idei przetrwania Ból jak wraca zabija myœli Miliony cierpieñ ku chwale ludzkoœci Stworzonych na podobieñstwo prawdy Bez prawa akceptacji przesz³oœci ... 6. Odejdê W Dniu Gdy DŸwiêk Zamilknie... Odejdê w dniu gdy dŸwiêk zamilknie Porzucê cia³o i ujrzê mrok Czas jeœli stanie pomo¿e ocaliæ Ku mej wiecznoœci ostatni krok Puste racje niewarte cokolwiek Blokuj¹ prawdê w was Œlepota odbiera wam wzrok A los siê bawi w okaleczonej g³owie Okrutna marnoœæ œwiadomych istot Pró¿noœæ i ma³oœæ tkwi w ka¿dym z was Wiem jak to jest, bo ja doszed³em ju¿ do koñca Si³a dogmatu wiecznego œwiat³a Gwa³ci nadzieje w pozory œmierci Na dotyk wiecznoœci gwiazd czekasz tu Dok¹d iœæ, co pocz¹æ? Jak spojrzeæ na tê u³udê? Jak ¿yæ i komu wierzyæ? Skoro fa³sz dopadnie w nas roznêcone myœli Cierpki p³acz rozbudza w nocy Wszystkie nierealne marzenia Widzê dno przez zamkniête oczy Czujê woñ a cierpienie rodzi suchy strach Suchym strachem Okrutna marnoœæ œwiadomych istot Pró¿noœæ i ma³oœæ tkwi w ka¿dym z nas Wiem jak to jest, bo ja doszed³em ju¿ do koñca Puste racje niewarte cokolwiek Blokuj¹ prawdê, daj¹ upust zdradzie Œlepota odbiera wam wzrok A los siê bawi w okaleczonej g³owie ... 7. Zeta Reticuli - Ostateczne Pojednanie Ze Stwórcami Bez Koniecznoœci Dalszej Reinkarnacji... Czujê jak dotyk budzi mnie tej nocy Wyczuwam obecnoœæ nieznanego Widzê absolut przez zamkniête oczy S³yszê ten g³os w œrodku mojej duszy Jak martwe cia³o opuszcza moje ego Zostaje w nim eliksir przera¿enia Wkraczam w obszary galaktycznej w³adzy W³¹czony w Imperium jestem na zawsze jednym z nich Dotykam kosmosu i praw wszechmocy Odkrywam wszechœwiat, poznajê czas Rozwijam intelekt, poszerzam sw¹ wiedzê Gardzê pospólstwem, niszczê swych wrogów Dotykam kosmosu i praw wszechmocy Odkrywam wszechœwiat, poznajê nienawiœæ Rozwijam intelekt, poszerzam sw¹ wiedzê Gardzê pospólstwem, niszczê swych wrogów £¹czê sw¹ duszê z materi¹ bogów Uwalniam swe cia³o z pogañskich mêk Bo moja wiara odrzuca dogmaty Moja moc pozwala osi¹gn¹æ mej duszy absolut Wszechœwiat jest jednym wielkim imperium Stworzonym z atomów jak mnogoœæ materii Bogowie to stwórcy, jednocz¹ swe cia³a W modlitwie o wiecznoœæ dostrzegam sw¹ moc £¹czê sw¹ duszê z materi¹ bogów Uwalniam swe cia³o z pogañskich mêk Bo moja wiara odrzuca dogmaty Moja moc pozwala osi¹gn¹æ mej duszy absolut Zeta Reticuli!!! Czujê jak dotyk budzi mnie tej nocy Wyczuwam obecnoœæ nieznanego mi przes³ania Widzê absolut przez zamkniête oczy S³yszê ten g³os w œrodku boskiej duszy Zeta Reticuli ... Search lyrics by band name or use our Advanced Search engine:  # A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z   www.metallyrica.com  Contact e-mail: webmaster@metallyrica.com Copyright (c) 2007 - Metallyrica.com - All lyrics are the property and copyright of their respective owners. All lyrics provided for educational purposes and personal use only. Please read the disclaimer. About Us - Submit Lyrics - Privacy Policy - Disclaimer - Links